Książki warte przeczytania cz. I - Nauczmy się uczyć

Nie zawsze znajdujemy czas na czytanie książek i często szukamy "streszczeń". Sam tak robiłem w liceum czy na studiach. Pomyślałem sobie, że od czasu do czasu będę dla Was opisywał książki, które czytam.

Książkę, którą ostatnio przeczytałem jest "Naucz się uczyć" S. Leitnera - niektórzy mogą kojarzyć "fiszki", które powstały na bazie jego teorii.

Na wstępie muszę zaznaczyć, że książkę warto przeczytać.
Żałuję, że sam nie trafiłem na tą książkę z 10 lat temu..

Pierwszą ważną rzeczą, o której pisze autor jest kartoteka autodydaktyczna.

Czym jest kartoteka autodydaktyczna?

• Kartoteka jest specjalnym narzędziem do nauki, dzięki któremu całkowicie eliminuje się zbędne powtórki (np. słówek z j. angielskiego, które już znamy).
• Kartoteka autodydaktyczna to kartonik z 5 przegródkami w środku. Pierwsza przegródka powinna mieć ok 1 cm szerokości, druga ok 2 cm, trzecia ok 5 cm, czwarta ok 8 cm a ostatnia ok 14 cm.
• Cały kartonik powinien mieć ok 30 cm długości (tak by podzielić go na 5 przegródek), 11 cm szerokości i 5 cm wysokości. Zrobiony może być ze zwykłej tektury. Oczywiście wymiary są tylko przykładowe, chodzi o pokazanie proporcji między poszczególnymi przegródkami.
• Do kartoteki potrzebujemy jeszcze przygotować ok 40 karteczek o takich wymiarach by pasowały do kartonika. Karteczki do nauki również można bardzo prosto przygotować. Wystarczy kartkę A4 podzielić na pół, następnie znowu na pół i jeszcze raz i rozciąć. Dzięki temu zabiegowi otrzymamy karteczki o rozmiarach 10,5 x 7, które idealnie będą pasować do naszej kartoteki.

Jak korzystać z kartoteki autodydaktycznej?

• Na awersie karteczki zapisujemy słowo po polsku a na rewersie po angielsku.
• 40 tak przygotowanych słówek wkładamy do przegródki nr 1.
• Zaczynamy naukę, jeżeli jesteśmy w stanie przypomnieć sobie odpowiednik słówka po angielsku to karteczka z tym słówkiem trafia do przegródki nr 2. Każde słówko, którego nie byliśmy w stanie sobie przypomnieć trafia na tył przegródki nr 1.
• W momencie gdy zaczyna nam brakować słówek w przegródce nr 1 możemy dołożyć kolejne 40 karteczek z słówkami. Gdy z zaczyna nam brakować miejsca w przegródce nr 2 to dopiero wtedy "wracamy" do tych słówek.
• Zasada jest prosta: jeżeli pamiętamy odpowiednik słówka po angielsku to karteczka ze słówkiem trafia do przegródki wyżej, jeżeli nie pamiętamy to słówko wraca do przegródki nr 1.
• Schemat powtarza się aż dojdziemy do przegródki nr 5. Z przegródki nr 5 karteczki ze słówkami mogą trafić "do kosza" ponieważ znamy je już na tyle dobrze, że nie musimy ich powtarzać.
• Ważne jest by pamiętać, że nie ważne w której przegródce karteczka się znajduje, to jeżeli nie pamiętamy słówka musi ona trafić z powrotem do przegródki nr 1.

Dzięki temu, że karteczki ze słówkami "wędrują" eliminuje się zbędny czas, który tak często poświęca się na powtórki słówek które już znamy, co często ma miejsce gdy uczymy się z zeszytu lub podręcznika.

Oczywiście z kartoteki można korzystać w przypadku nauki każdego zagadnienia, nie tylko słówek.
Jeżeli uczymy się historii to na awersie zapisujemy datę a na rewersie wydarzenie historyczne.
W przypadku nauki matematyki na jednej stronie zapisujemy wzór a na drugiej jego wyjaśnienie.
Gdy musimy nauczyć się czegoś na pamięć to również możemy skorzystać z kartoteki autodydaktycznej. Należy wtedy na awersie wypisać 1-2 zdania z tym, że najważniejsze rzeczy z tego zdania (te o które zapewne ktoś będzie pytał na egzaminie) muszą znaleźć się na rewersie a w ich miejsce na awersie wstawiamy (...) tak by się ich nauczyć.

Ważne jest jeszcze by ilość informacji znajdująca się na jednej karteczce nie była zbyt duża, najlepiej jedno słówko na jedną karteczkę. Od tej zasady oczywiście jest pewien wyjątek. W przypadku gdy nasza znajomość języka jest już dość duża to by nauczyć się mówić najlepiej na karteczki wpisywać całe zdania.

Kolejną ważną rzeczą, której dowiadujemy się z książki to informacja o rodzajach pamięci i o tym jak "przenosić" materiał z jednej do drugiej.

Rozróżniamy 3 rodzaje pamięci:

• Pamięć ultrakrótka, która jest pewnego rodzaju wizualną kopią tego co widzieliśmy. Utrzymuje się nie dłużej niż 1 sekundę.
• Pamięć krótkotrwała jest pamięcią słowną, funkcjonuje dzięki temu, że w "myślach" powtarzamy sobie dane słowo.
• Pamięć długotrwała koduje pojęcia i znaczenia.

Opisując w skrócie proces zapamiętywania:

1. Wpierw coś widzimy - trafia to do pamięci ultrakrótkiej.
2. Następnie jeżeli zaczniemy to sobie powtarzać w pamięci (np jakiś nr) to przejdzie to do pamięci krótkotrwałej.
3. By dany materiał przenieść do pamięci długotrwałej musimy go "zrozumieć" - nadać mu jakieś pojęcie/znaczenie.

Nasza pamięć krótkotrwała jest w stanie zapamiętać maksymalnie 7 informacji na raz (zazwyczaj jest to mniej niż 5). Dlatego gdybyśmy mieli zapamiętać nr telefonu w postaci 5-0-3-3-2-1-1-2-3 to było by to praktycznie nie możliwe. Trikiem, który możemy tu wykorzystać są skróty - tworzenie nowych kodów. Wystarczy, że połączymy to w następujący sposób: 503-321-123   i nr nie jest już taki straszny do zapamiętania.. Z 9 informacji zrobiliśmy w tym przypadku 3, a zapamiętanie 3 różnych informacji przez naszą pamięć krótkotrwałą nie jest już wielkim wyczynem.
Oczywiście można to przełożyć na inne rzeczy, ale to już możecie przeczytać w książce :)

To w skrócie najciekawsze rzeczy, których dowiadujemy się z książki.
Mam nadzieję, że udało mi się zachęcić Was do jej przeczytania :)

Na koniec nie pozostaje mi nic innego jak życzyć Wam udanej lektury i zwiększenia skuteczności nauki :)

Inne wpisy z serii 'Książki warte przeczytania":

Nowy jednominutowy menedżer
Bogaty ojciec, biedny ojciec
Kto zabrał mój ser?
Jednominutowy menedżer spotyka małpę

Filozofia Kaizen

Jeżeli spodobał Ci się opis tej książki i chciałbyś ją kupić to polecam kliknięcie w poniższy banner. Dla Ciebie jest przygotowana cena promocyjna, a ja dostanę część z Twojej zapłaty, którą przeznaczę na kolejne książki :)